1.QUE É A VIDA?
2.TEORIAS SOBRE A ORIXE DA VIDA
• Ata o século XIX mantívose a Teoría da Xeración Espontánea, apoiada por filósofos como
Aristóteles. Esta teoría afirmaba que os organismos vivos podían xurdir espontáneamente da materia inerte. En 1860 Pasteur refuta definitivamente esta teoría experimentalmente, chegando á conclusión de que os organismos
vivos xorden doutros seres vivos depositados previamente nestes ambientes.
Debeu existir un antepasado común de todas as células, ao que se lle deu o nome de LUCA .
Esta primeira forma primitiva tería unha estrutura moi sinxela, de xeito que polo
menos podería subsistir e reproducirse. Características: • Deben contar cunha membrana que preserve a súa individualidade illalas do medio e, ao mesmo tempo,
permitindo un adecuado intercambio con el. • Tamén terían que ter capacidade de replicación para reproducir e transmitir a súa mensaxe aos seus descendentes e
garantir así a vida.
NA.Oparin e J. Haldane
propuxeron unha hipótese para explicar
a síntese de biomoléculas, a Teoría da Síntese Prebiótica. Explicación:En 1953 os estadounidenses H. Urey e S. Miller confirmaron experimentalmente esta hipótese. Video explicativo:
3.EVOLUCIÓN BIOLÓXICA
•Os primeiros procariotas vivían nunha atmosfera sen osíxeno, polo que tiñan que realizar respiración anaeróbica ou
fermentación da materia orgánica dispoñible que lles permitise obter a enerxía necesaria para as súas funcións vitais. Sendo, organismos procariotas heterótrofos anaerobios.
•O aumento dos organismos heterótrofos provocou a diminución da materia orgánica nutritiva. Pero entón xurdiron
organismos capaces de sintetizar os seus propios nutrientes a partir da materia inorgánica e utilizar a enerxía solar,
é dicir, organismos autótrofos ou fotosintéticos.
• A atmosfera, rica en osíxeno e protexida polo ozono, permitiu novas formas de vida: os organismos procariotas
heterótrofos aeróbicos desenvolveron o mecanismo da respiración celular, utilizando o osíxeno para obter enerxía da
materia orgánica.
3.EVOLUCIÓN BIOLÓXICA
•Os primeiros procariotas vivían nunha atmosfera sen osíxeno, polo que tiñan que realizar respiración anaeróbica ou fermentación da materia orgánica dispoñible que lles permitise obter a enerxía necesaria para as súas funcións vitais. Sendo, organismos procariotas heterótrofos anaerobios.
•O aumento dos organismos heterótrofos provocou a diminución da materia orgánica nutritiva. Pero entón xurdiron organismos capaces de sintetizar os seus propios nutrientes a partir da materia inorgánica e utilizar a enerxía solar, é dicir, organismos autótrofos ou fotosintéticos.
• A atmosfera, rica en osíxeno e protexida polo ozono, permitiu novas formas de vida: os organismos procariotas heterótrofos aeróbicos desenvolveron o mecanismo da respiración celular, utilizando o osíxeno para obter enerxía da materia orgánica.
• A aparición das células eucariotas constitúe un dos fitos evolutivos máis importantes da historia da evolución da vida.
As células eucariotas diferéncianse das procariotas en que teñen material xenético cunha estrutura lineal posúes un núcleo dentro de cals se atopa o material.
• A aparición das células eucariotas constitúe un dos fitos evolutivos máis importantes da historia da evolución da vida. As células eucariotas diferéncianse das procariotas en que teñen material xenético cunha estrutura lineal posúes un núcleo dentro de cals se atopa o material.
• Pero a evidencia fósil directa máis antiga de organismos pluricelulares procede de fósiles atopados no Ártico canadense
que datan de 1200 Ma. Xa se observa algunha especialización nas súas células, incluíndo estruturas que indican
reprodución sexual.
• Hai 1000 Ma a evolución dos organismos pluricelulares que se reproducen sexualmente abriu o camiño para organismos
máis complexos e diversos. A reprodución sexual facilitou a combinación de material xenético dentro da especie,
aumentando a súa diversidade.
• Pero a evidencia fósil directa máis antiga de organismos pluricelulares procede de fósiles atopados no Ártico canadense que datan de 1200 Ma. Xa se observa algunha especialización nas súas células, incluíndo estruturas que indican reprodución sexual.
• Hai 1000 Ma a evolución dos organismos pluricelulares que se reproducen sexualmente abriu o camiño para organismos
máis complexos e diversos. A reprodución sexual facilitou a combinación de material xenético dentro da especie,
aumentando a súa diversidade.
4.EVOLUCION DAS ESPECIES
Estímase que na actualidade existen entre 30 e 50 millóns de especies, das cales uns 2 millóns
están catalogadas.
Polo tanto, o 90% das especies son descoñecidas. Hai moitas evidencias que apoian este mecanismo de evolución das especies:
4.EVOLUCION DAS ESPECIES
a) Probas biolóxicas: baséanse nas características dos seres vivos: • Ás veces atópanse órganos similares en
especies diferentes, herdados dun
antepasado común con anatomía similar. • Órganos vestixiais, que son restos de órganos que xa non se utilizan, que son
restos dun órgano dun antepasado
pasado cunha forma de vida moi
diferente. • O feito de que os seres vivos utilicen o ADN como molécula de herdanza é unha
proba irrefutable de que proveñen dun antepasado común que utilizaba esta
molécula para almacenar información xenética. • Os embrións de moitas especies son sorprendentemente similares, especialmente
nas primeiras fases de desenvolvemento.
a) Probas biolóxicas: baséanse nas características dos seres vivos: • Ás veces atópanse órganos similares en especies diferentes, herdados dun antepasado común con anatomía similar. • Órganos vestixiais, que son restos de órganos que xa non se utilizan, que son restos dun órgano dun antepasado pasado cunha forma de vida moi diferente. • O feito de que os seres vivos utilicen o ADN como molécula de herdanza é unha proba irrefutable de que proveñen dun antepasado común que utilizaba esta molécula para almacenar información xenética. • Os embrións de moitas especies son sorprendentemente similares, especialmente nas primeiras fases de desenvolvemento.
b) Evidencias paleontolóxicas: baséanse nos restos fósiles de especies xa desaparecidas. Moitas especies non deixaron restos fósiles porque non teñen esqueletos duros. O estudo destes fósiles permite rastrexar a xenealoxía da especie, a árbore da vida, que procede dun antepasado común.
c) Probas moleculares: a xenétiva nos permite comprobar o parentesco entre especie a nivel molecular: proteínas universais, ou gragmento de ADN presentes en especies moi diferentes que apuntan á posibilidades dun antepasado común.
5. TEORÍAS EVOLUTIVAS
5.1)LAMARCKISMO: esta teoría proposta por Lamarck no S XVII afirmaba que as especies
variaban á hora de adquirir novos órganos para resolver novas necesidades; é dicir, a
función crea o órgano. Ademais, segundo Lamarck, estes novos personaxes adquiridos son herdables. Hoxe sabemos que isto último non é certo, porque para que os trazos sexan herdables, os cambios deben
producirse nas células xerminais.
5.2) DARWINISMO: Charles Darwin publicou dous libros “A orixe das especies” e “A orixe do home”. Neles propuxo
a selección natural baseada na supervivencia dos individuos máis aptos como mecanismo de evolución. c) POSTDARWINISMO: refírese ás teorías darwinistas que tratan de explicar os
mecanismos do cambio das especies a partir dos novos coñecementos sobre a xenética.
Inclúe o neodarwinismo, as teorías endosimbióticas e a teoría do equilibrio puntuado.
• Neodarwinismo ou teoría sintética da evolución: Darwin afirmou que os individuos
dunha especie presentaban unha variabilidade nos seus carácteres, pero non sabía por que.
Hoxe sabemos que esta variabilidade débese a cambios ou mutacións
no ADN dos individuos.
6 EVOLUCIÓN HUMANA
Darwin xa propuxo en "A orixe do home" que o home moderno veu pola evolución dun antepasado común ao dos simios.
A nosa especie Homo Sapiens pertence á orde dos primates e á familia dos homínidos. A familia dos homínidos inclúe o home
e os grandes simios (orangután, gorila, chimpancé e bonobo).
5. TEORÍAS EVOLUTIVAS
5.1)LAMARCKISMO: esta teoría proposta por Lamarck no S XVII afirmaba que as especies variaban á hora de adquirir novos órganos para resolver novas necesidades; é dicir, a función crea o órgano. Ademais, segundo Lamarck, estes novos personaxes adquiridos son herdables. Hoxe sabemos que isto último non é certo, porque para que os trazos sexan herdables, os cambios deben producirse nas células xerminais.
5.2) DARWINISMO: Charles Darwin publicou dous libros “A orixe das especies” e “A orixe do home”. Neles propuxo a selección natural baseada na supervivencia dos individuos máis aptos como mecanismo de evolución.
c) POSTDARWINISMO: refírese ás teorías darwinistas que tratan de explicar os mecanismos do cambio das especies a partir dos novos coñecementos sobre a xenética. Inclúe o neodarwinismo, as teorías endosimbióticas e a teoría do equilibrio puntuado.
• Neodarwinismo ou teoría sintética da evolución: Darwin afirmou que os individuos dunha especie presentaban unha variabilidade nos seus carácteres, pero non sabía por que. Hoxe sabemos que esta variabilidade débese a cambios ou mutacións no ADN dos individuos.
6 EVOLUCIÓN HUMANA
Darwin xa propuxo en "A orixe do home" que o home moderno veu pola evolución dun antepasado común ao dos simios. A nosa especie Homo Sapiens pertence á orde dos primates e á familia dos homínidos. A familia dos homínidos inclúe o home e os grandes simios (orangután, gorila, chimpancé e bonobo).
No hay comentarios:
Publicar un comentario