martes, 31 de mayo de 2022

Las redes sociales

 


As redes sociais son estruturas formadas na internet por persoas ou organizacións que se conectan a partir de intereses ou valores comúns.
Os individuos non necesariamente téñense que coñecer antes de entrar en contacto a través dunha rede social, senón que poden facelo a través dela, e ese é un dos maiores beneficios das comunidades virtuais.

Neste sentido, as redes sociais xa contan con 4.620 millóns de usuarios en todo o mundo. O que equivale ao 58% da poboación mundial. Ademais, os usuarios tamén aseguran que pasan máis tempo nas redes sociais que o ano anterior. Deste xeito, emprégase unha media de 2 horas e 27 minutos ao día.

Utilizanse para:
Comunicar e compartir. Manter ou establecer contacto. Entreterse. Vender/comprar.

Datos:


Principais redes sociais:

Facebook:
Rede creada no 2004 e con máis de 2 mil millóns de usuarios activos. Trátase dunha rede social gratuíta e que permite subir fotos, vídeos, publicacións ou transmitir en vivo.


Twitter
Twitter é unha rede social e un servizo de microblogging para a comunicación en tempo real utilizado por millóns de persoas e organizacións.



Instagram
Instagram serve para expresar mediante fotografías ou vídeos con múltiples opcións de edición e filtros os nosos momentos especiais e compartilos co resto os nosos followers.


YouTube
Unha rede de contido audiovisual na que os usuarios poden ver, compartir, comentar e publicar vídeos. Segundo cifras oficiais de Youtube calcúlase que o número de usuarios nesta rede rolda as mil millóns de persoas, quen consome mil millóns de horas de vídeos.Exemplo con video.


Snapchat
Snapchat é unha popular aplicación de mensaxería que permite aos usuarios intercambiar imaxes e vídeos.

Vantaxes: Son inmediatas. Son masivas. Acurtan distancias. As redes sociais permiten comunicarse con amigos, familiares e calquera usuario da rede sen importar a distancia xeográfica. Aumentan a visibilidade das marcas. Funcionan como unha canle de aprendizaxe, entretemento e información. Permiten compartir información. Brindan oportunidades laborais.

Desvantaxes: O ciberacoso. O grooming. É un dos maiores perigos dentro do ciberacoso. As fake news. O acceso indiscriminado a contidos sensibles. O abuso no uso das redes sociais. A viralización de información.

lunes, 30 de mayo de 2022

Resumo Tema 6: Nuevas tecnologías en información y comunicación

1. Revolución de las TIC

En los años 70 hay una revolución telemática y comienza la digitalización analógica hasta el momento:

1º) Sistema analógico

Registro de sonido e imagen como se producen.

Ligación ligada a un soporte.

Perdida de calidad en las copias.

Equipos de grabaciones complejos y caros.

 2º)Sistema digital. 

No se registra ni el sonido ni la imagen .

Grabación independiente del soporte.

Copias sin perdida de calidad.

Equipos de grabación baratos y sencillos.


2.Lenguaje binario
Todos los dispositivos tienen un lenguaje propio, llamado binario.

3.Conversión analógica-digital
Tarjetas de sonidos, de imágenes y PDA.

4.Soporte de almacenamiento
Discos duros, DVD, Blu Ray, Memorias USB y tarjetas.

5.Ordenador o Pc
Componentes de ordenador
a-Hardware: parte física del ordenador que incluye componentes electrónicos.
+Microprocesador.
+Placa de base.
+Dispositivos de almacenamientos.
+Sistema de alimentación.
+Ventiladores.
+Periféricos.
b-Software: aplicaciones y sistemas operativos.
+Sistema operativo.
+BIOS.
+Drivers o controladores.
+Programas o aplicaciones.

6.Internet 
Gran red de ordenadores que pueden interactuar compartiendo información o recursos. Significa una biblioteca virtaul.

7.Funcionamiento de internet 
a)Servidores, para almacenar grandes cantidades de información.
b)Clientes, manejados por los usuarios

8.Sombras en la sociedad actual
a)Brecha digital; edad, sexo, lengua, empleo...
b)Sobreinformación; el crecimiento de la red dificulta la búsqueda de información.
c)Ciberdelincuencia; utilización de la tecnología para la delincuencia.
d)Virus, spam...

9.Redes sociales

10.Riesgos del uso de las redes sociales
+Perdida de privacidad.
+Acoso.
+Suplantación de identidad 
entre otros riesgos

11.Telefonia móvil y smartphones
Los actuales móviles son más inteligentes que los anteriores, proceso de los teléfonos:

La clonación

 


Que é a clonación? Comezaremos establecendo o significado do termo clonación. A palabra clonación procede do grego, o seu significado etimológico é “fillo” ou “rama” e fai referencia a todos aqueles procesos cuxo fin último é a obtención, de maneira asexual (é dicir, sen intervención de sexo), de copias xeneticamente idénticas dunha entidade biolóxica, que pode ser, desde unha célula, ata un organismo completo.



A clonación parte de tres conceptos principais: 1º)O proceso de clonación parte dun organismo desenvolvido xa que se busca facer unha copia exacta dese organismo. 2º)Dita copia obtense mediante unha forma non sexual, xa que esta non permite realizar copias idénticas pola diversidade da natureza. 3º)O que primeiro se clona son as células, e o que se necesita é a secuencia de ADN do organismo.

Primeira clonación

O día 5 de Julio do ano 1996 nacía en Edimburgo a ovella Dolly, o primeiro mamífero clonado a partir dunha célula adulta. Desde aquel 5 de Julio transcorreron 23 anos e a día de hoxe a clonación, concretamente una das súas variantes, a clonación terapéutica, preséntase como un proceso que podería ter innumerables beneficios para a saúde humana.
Algúns dos fins da clonación son: 1º)Nos animais, mellorar a fertilidade das especies e investigación. 2º)Investigación de enfermidades para conseguir posibles curas. 3º)Mellorar a produción de medicamentos. 4º)Realizar transplantes de órganos.


A clonación en humanos, foi prohibida pola UNESCO. En 1997 aprobouse a Declaración Universal sobre o Xenoma Humano e os Dereitos Humanos. O artigo 11 dispón claramente que non deben permitirse nos países as prácticas contrarias á dignidade do ser humano, o que inclúe a clonación.
Tipos de clonacións
+O tipo de clonación máis utilizado na actualidade é a clonación xenética. A clonación xenética consiste en inserir o fragmento de ADN de interese nun vector (bacteria, virus, plásmido) e inducir a súa multiplicación para obter o número de copias ou de clons desexado. Este tipo de clonación é utilizado habitualmente co obxectivo de obter moitas copias de xenes que se desexa estudar.

+A clonación reprodutiva, que ten como obxectivo principal a obtención dun individuo idéntico completo, e a clonación terapéutica, que ten como fin último a obtención de células nai pluripotentes para uso terapéutico, son os outros dous tipos de clonación que existen na actualidade. Na clonación reprodutiva, os investigadores extraen o núcleo dunha célula somática madura do animal que se desexa clonar. Posteriormente, leva a cabo a transferencia do núcleo mediante a técnica TNCS explicada anteriormente. Unha vez efectuada a transferencia, déixase que a célula se divida e finalmente obtense un embrión que se implanta o ventre dunha femia adulta, a cal, tras o desenvolvemento do organismo dará a luz a un individuo coa mesma composición xenética que o organismo doante da célula
somática.
A pesar de que a clonación terapéutica e a clonación reprodutiva difiren en canto aos seus obxectivos, presentan certas similitudes entre si en canto ao uso de técnicas coas que leva a cabo o proceso. A técnica de clonación que se utiliza tanto a clonación reprodutiva como a terapéutica é a Transferencia Nuclear de Células Somáticas ( TNCS). Trátase dunha estratexia de laboratorio que consiste en tomar un ovocito enucleado, é dicir ao que previamente lle foi extraído o núcleo, e implantar un núcleo doante dunha célula somática.+Na clonación terapéutica, pola súa banda, o proceso consta de tres etapas, a primeira delas, consiste na enucleación ou extracción do núcleo da célula ( ovocito) que vai ser empregada como célula receptora. Unha vez obtívose o ovocito enucleado procédese á transferencia do núcleo de interese desde a célula doante. Posteriormente, prodúcese a activación do ovocito e a reprogramación da expresión génica celular. O resultado final é a obtención de células nai embrionarias capaces de dar lugar a células pluripotentes coa capacidade de xerar calquera tipo celular. O que, entre outras cousas permite xerar células co obxectivo de rexenerar e/ou substituír tecidos danados.


+Clonación celular. Como o mesmo nome dio, é o proceso polo cal se clonan as células, creándose cultivos das mesmas.
+Clonación molecular. Este tipo de clonación utilízase, principalmente, para levar a cabo todo tipo de experimentos.
+Clonación natural. É o tipo de reprodución no que só hai un proxenitor e a mesma é asexual. Dáse nos animais unicelulares e algunhas plantas. Esta clasificación inclúe aos xemelgos.
+Clonación terapéutica. O seu obxectivo é poder reproducir tecidos e órganos con fins médicos.
+Clonación reprodutiva. O seu fin é reproducir un ser humano igual a outro. Con todo, este procedemento, aínda que posible, é totalmente ilegal. O exemplo máis famoso disto foi a ovella Dolly.
+Clonación de especies. Polo xeral enfócanse á reprodución de animais xa extintos. Con todo, estes procedementos non tiveron moito éxito ata hoxe, posto que os recentemente nados morreron rapidamente. O principal conflito neste tipo de clonación é a conservación do ADN das especies, xa que non se conservaron adecuadamente.
É utilizada habitualmente?
Polo que respecta á clonación xenética, é utilizada habitualmente en moitos laboratorios e centros de investigación,
A clonación reprodutiva utilizouse só en casos puntuais. Con todo, non leva a cabo de maneira habitual e está totalmente restrinxido o seu uso con fins de clonación humana.




jueves, 31 de marzo de 2022

Actividades Tema 5

 1) Dado o ADN de secuencia CATACTGGCTGGTACCAACTGAGC, escribe:  

 a) A secuencia do ARNm que se obtén.  

 GUA UGA CCG ACC AUG GUU GAC UCG

 b) A secuencia da cadea complementaria de ADN. 

GTA TGA TT...

  c) A secuencia de aminoácidos da proteína que codifica.    

Val-Stop

d) Os anticodons dos ARNt que interveñen na síntese desta proteína. 

CAU ACU

 e) Por que se dice que o código xenético é universal?  

Xa que todas as especies teñen o mesmo código xénetico.

f) Indica cantas copias idénticas deste fragmento de ADN obtemos si son amplificadas pola técnica PCR despois de: 10, 30 e 50 ciclos de replicación .

2^10, 2^30, 2^50

 g) En que son diferentes as moléculas de ADN de dúas persoas distintas?

 A secuencia de nucleótidos é diferente.

 h) Cómo éposible que os organismos humanos teñan mais de 100 tipos celulares si todas as células teñen a mesma información xenética?

Pola diferencia celular.

2) A obtención da pegada xenética baséase na existencia de marcadores xenéticos (curtas secuencias de nucleótidos que se repiten de forma distinta en cada persoa). O ADN de cada individuo pódese obter a partir de sangue, cabelo, saliva ou seme. Se a cantidade é moi pequena, pódese amplificar pola técnica PCR. O ADN córtase mediante encimas de restrición en fragmentos que conteñen estas repeticións para separalos posteriormente por electroforesis en xel (os fragmentos máis pequenos desprázanse máis cara ao ánodo). Do xel transfírense a unha membrana de nailon, onde se irradia con raios X. O revelado do soporte xera un patrón de bandas propio de cada individuo. 

a)   Para esclarecer un crimen, se han obtenido las huellas  genéticas de la víctima (V) y del asesino desconocido (D)  a partir de sendos restos de sangre. Por otra parte, tenemos  las huellas genéticas de los sospechosos A, B y C.  Identifica al asesino.
Asesino= Sospeitoso A
b) Nun centro sanitario nacen tres bebés á mesma hora. Por un despiste os nenos non levan o seu brazalete identificativo, polo que a xefa de pediatría ordenou obter a pegada xenética dos bebés e dos pais. A imaxe amosa os seus  perfís de ADN. Que bebé corresponde a cada parella de pais? c) Sinala no debuxo as bandas que cada bebé herdou do pai (cunha P) e da nai (cunha M).    
Bebé A: Sn-Sp-Sn-SP= Familia Sánchez
Bebé B: In-Ip-Ip-In= Familia Iglesias.
                                                                                   Bebé C: Bp-Bp-Bn-Bp= Familia Benítez
d) No caso seguinte, catro irmáns solicitaron a exhumación dun cadáver que podía ser supostamente o do seu pai. Unha vez tomada a pegada xenética de todos os implicados (sendo a pista 3 a do cadáver), determina o resultado da proba.
1- 2º Fragmento= 3pai
2-1º Fragmento= 3pai
3-1ª Fragmento= 3pai
4- 2º Fragmento= 3pai
Todos comparten o 50% do ADN do pai
e) Calcula o número de ciclos que se tiveron que realizar para obter as 1024 copias de cada unha das hebras do ADN necesarias para tomar a pegada xenética do cadáver.
2^n=1024 // n=10. Tiveron que realizar 10 ciclos.
3) A diabetes de tipo I prodúcese pola incapacidade de producir insulina por parte das células pancreáticas do paciente. Unha técnica que se está ensaiando para curar definitivamente esta patoloxía como alternativa ás inxeccións periódicas desta hormona é a que se representa no seguinte esquema:
a) Escribe o nome da técnica utilizada: Terapia xénetica "in vivo".

 b) Asigna o número que aparece na imaxe a cada un dos procesos seguintes:   
·As células quedan modificadas __4_  Elimínase no laboratorio a información xenética do virus (vector) que permite o seu replicación __2__  Inxéctanse as células modificadas no paciente __6__  Insérese o xene funcional da insulina no virus __2__  Extráense células do paciente __1__  O virus infecta as células extraídas do paciente __3__   
c) Pódese utilizar esta técnica para reducir a tendencia á alza da incidencia da diabetes na poboación durante os últimos anos?   
Si, falando da diabetes de tipo 1.
d) Por que se di que a enxeñaría xenética rompe o fluxo normal da transmisión dos xenes?
Xa que os xenes non veñen dos pais.
 e) Realiza unha valoración ética da aplicación desta técnica.   
Considero que é e unha boa técnica se pode axudar.

4) Os organismos modificados xeneticamente (OMG) atópanse actualmente o centro dunha forte controversia. Os textos seguintes ilustran dúas posturas contrapostas (a favor ou en contra): 
  a) A diferenza fundamental das técnicas tradicionais de mellora xenética é que permiten franquear as barreiras das especies para crear seres vivos que non existían na natureza. Trátase dun experimento a gran escala baseado nun método científico que está en dúbida. Algúns dos perigos destes cultivos para o medio ambiente son o incremento do uso de tóxicos na agricultura, a contaminación xenética, a contaminación do chan, a perda de biodiversidade, o desenvolvemento de resistencia en insectos e ?malas herbas? ou os efectos non desexados noutros organismos. Os efectos sobre os ecosistemas son irreversibles e imprevisibles.  Greenpeace

 b)  A modificación xenética en plantas é unha realidade tan antiga como a agricultura, pois aproveitando os resultados de mutacións e cruces espontáneos ou provocados, o home ha domesticado algunhas especies de plantas, de forma que alimentan a unha humanidade en constante crecemento. Os avances da moderna biotecnoloxía, que tanto benestar achegaron nas súas aplicacións terapéuticas e industriais, permitiron incorporar novas modificacións xenéticas (MG) ás variedades cultivadas, engadindo características útiles para reducir o uso de insecticidas ou combustibles fósiles, e aumentar a eficiencia no emprego da auga e do chan, abrindo novas vías para mellorar a calidade dos alimentos. As modificacións xenéticas aprobadas polas autoridades europeas son simplemente medios de produción, do mesmo xeito que as sementes, e só merecen ser aceptados ou rexeitados en función de que os seus resultados sexan positivos ou non para os seus usuarios.   Declaración de científicos e técnicos sobre as aplicación da biotecnoloxía en   a mellora de plantas, con motivo da celebración do ano  da Ciencia en España (2007) .
Responde ás seguintes cuestións:   
c) Explica que é a contaminación xenética e indica a influencia que pode ter sobre a biodiversidade dunha zona.   
A contaminación xenética é un ataque ao medio ambiente e ao benestar das persoas, este tipo de contaminación baséase principalmente en modificar xenes e crear a partir destes novas especies, para iso utilizan material xenético dun organismo e transfíreno a outro organismo.

d) A partir dos dous textos, resume as vantaxes e inconvenientes dos OMX. 
Axúdanos a alimentar á humanidade que está en constante crecimento, está é a princpal ventaxes. E a principal desventaxe é que trae grandes desventaxes para o medio ambiente.

e) Son os OMX unha solución ás fames negras que sofren algúns países?  
Depende, pero si se pode considerar por unha parte a solución para o que sofren de fames negras en algunos países.

f) Documéntate e sinala as normas de etiquetaxe esixidas pola Unión Europea dos produtos que incorporan OMX. 
Teñen que etiquetas todos os productos que incorporen OMX, para que cando sean públicos para os consumidores sepan que o conteñen.

5) A clonación reprodutiva permite a recuperación de especies extintas, sempre que conservemos o ADN dalgunhas das súas células. É o caso do Bucardo pirenaico, desaparecido no ano 2.000, ou do mamut, extinto hai 10.000 anos, pero do que se extraeu o seu ADN completo grazas a que se atoparon individuos conxelados en Siberia.  


a) De onde obteriamos os óvulos para incorporar o ADN das células somáticas destas especies extintas?  
Organismos que se atoparan nas mesmas condicións aos individuos que queren.

c)  A reintroducción do bucardo no ecosistema do que desaparece u hai menos de dúas décadas non debería expor excesivos problemas. Ocorrería o mesmo co caso dos mamuts? 
Depende, non se sabe, xa que os mamuts existiron en outra época pasada.

d) Na novela Parque Jurásico, escrita por Michael Crichton, exponse resucitar dinosauros a partir dun ADN extraído do aparello dixestivo dun insecto a trapado en ámbar, para despois liberalos nunha illa centroamericana. Valora a viabilidade real desta posibilidade.
Non creo posible esto na realidade xa que seria algo dificil de resucitar un dinosaurio a partir  dun extrato de ADN.

6) O seguinte esquema expón unha vía alternativa á obtención de células nai embrionarias por clonación terapéutica: 
a)  Que vantaxe ten o método novo con respecto ao actual? 
Que o embrión non é destruido.

b)Por que a medicina rexenerativa baseada en células nai é unha prometedora alternativa aos transplantes de órganos e tecidos?
Xa que as células nai axudan a remplazar as células causantes dunha enfermidade sen necesidade de esperar por un órgano que poida ser compatible co noso corpo.

 c) Concreta como se aplicaría o uso de células nai nas seguintes situacións:   
Diabetes insulinodependiente: Células nai- rempleza células que non producen insulina.
Alzheimer en estadío inicial: Células nai- Remplazadas polas células afectadas.
Lesión medular en accidente de tráfico :Células nai- para rexenarar texidos.

d)En que consiste a reprogramación de células adultas? Explica as vantaxes supoñen fronte ao uso de células nai embrionarias. 
Que ningun embrión é destruido no proceso.

e)   Sinala as dificultades que ten que afrontar o medicamento regenerativa baseada en células nai para a súa completa implantación nas próximas décadas.
Co paso do tempo van ir aparecendo novos avances.

6) imaxe resume o proced emento de selección de embrións seguido no caso do primeiro neno nado en España para curar ao seu irmán con betatalasemia (unha anemia moi grave). As células nai presentes no cordón umbilical do bebé (san e compatible) son trasplantadas ao seu irmán maior.


a)Que material biolóxico foi trasplantado neste caso? 
Sangue do cordón umbilical do irmán.

b)Que diferenza hai entre este proceso e calquera outro proceso de reprodución asistida?
Neste búscase un embrión compatible para poder curar ao seu irmán.

c) Por que o neno enfermo necesita dese irmán e non pode recibir o transplante doutra persoa? 
Porque necesita que sexa compatible con el.

d)Razoa por que é eticamente aceptable seleccionar o embrión neste caso e non noutros casos como elixir o sexo ou a cor dos ollos do bebé. 
Si é correctamente ético xa que é para poder sanar a enfermidade dunha persoa que é algo que lle afecta e algo primordial, en cambio escoller os ollos do bebé é algo mais secundario.

Actividades Película Gattaca


 1. Como describirías a sociedade presentada na película? 

A sociedade presentada na película e unha sociedade que xa está programada, na sociedade so son válidas as persoas que non teñen ningún rasgo que non este no normal/habitual.

2. Que lugar crees que ocupan os sentimentos nela?

Os sentimientos pasan a ser algo máis secundario con unha sociedade así.

 3. Hai algún tipo de discriminación? 

Si; dicriminan as persoas que non teñan unha xenética ou un físico perfecto. Cando teñen algún tipo de "defecto" implica na sociedade de Gatacca unha discriminación.

4. Que tipo de concepción é a máis frecuente en Gatacca? 

Os pais escollen as características dos seus fillos, é decir, de maneira artificial.

5. É realmente Vincent menos válido que outros humanos como Irene ou Gerome? É vencido polos seus obstáculos? 

Non, Vincent é capaz de realizar todo o traballo de Gatacca, sendo igual de valido que Irene ou Gerome que fora realizado de maneira artificial, polo que non é vencido polos obstáculos xa que realiza todo.

6. Que avances tecnolóxicos aparecen na película? 

Entre algúns avances está o método de concepción artificial, para poder escoller as características dos fillos.

7. Que consecuencias positivas e negativas podes ver?

Poder poñer as características que queiras aos teus fillos podendo así eliminar as enfermidades antes de que naceran. Por parte negativa existe moita discriminación.

 8. Que é a eugenesia? Poderiamos falar de eugenesia absoluta en Gattaca? 

Es unha disciplina que ten como fin modificar a herencia xenética das persoas para mellorar unha raza ou especie humana. Absoluta non pero si existea eugenesia en Gattaca.

9. Unha sociedade como a de Gatacca, sen contaminación, sen violencia, sen cancro... Podería considerarse perfecta? Por que?

Non é perfecta xa que existe unha forte discriminación.

 10. Que crees pode simbolizar a escaleira de caracol da casa na que conviven Gerome e Vincent?

Unha cadea de ADN.

 11. Cal é a túa opinión acerca da modificación do xenoma? 

Non creo que sea algo que está correcto, xa que ainda que se podan eliminar algunas enfermidades non é algo correcto.

12. Manipularías o xenoma de alguén próximo a ti para evitar que padecese unha enfermidade? E para elixir o seu sexo?

Para elixir o sexo nun bebe non modificaria o xenoma e para evitar padecer unha enfermidade non o sei.

 13. Por que se opoñen os gobernos e a igrexa á manipulación?

Porque non consideran que é o correcto.

14. Onde crees que está o límite? 

En elixir cousas que non afecten a saúde.

Resumo tema 5: A revolución xenética

 



Introdución
A materia viva da inerte diferenciase en que a materia inerte pode realizar as tres funcións vitais.
Leis de Mendel:

Un gen é unha unidade de información hereditaria.
ADN:
O ADN está formado por duas cadeas de polinucleótidos enrollados nunha dobre hélice. División.
+Cromatina; substancia fundamental do núcleo celular. Proporciona a información xenética e conserva e transmite a información xenética.
+Cromosomas; estructuras que aparecen no momento da reprodución celular (división do núcleo), facilita o reparto da información xenética contenida no ADN. Son 23 cromosomas.

Funciones do AND:
+Duplicar a información xenética.
+Transcribir dicha información, mediante la transcripción e a tradución.

Biotecnoloxía moderna
A biotecnoloxía refírese a toda aplicación tecnológica que utilice sistemas biolóxicos e organismo vivos para a creación ou modificación de productos ou procesos para usos específicos.

Ferramentas para a biotecnoloxía:
+enzimas +plasmidos

Técnicas:
1º)Transformación bacteriana: introducir un xene nun plásmido é deixar que a bacteria fabrique unha proteína.
2º)PCR: nun termociclador a partir dun fragmento de ADN  obtemos en cada ciclo de funcionamento 2 copias.

3º)Transxenia: introducimos un xene alleo no ADN orixinando características melloradas.

4º)Células nai: son pluripotentes.
+Células embrionarias; causa un debate ético na sociedade.
+Cordón umbilical.
+Inducidas.

5º)Clonación; son copias idénticas de seres humanas. Realizase a través de embrións ou transferencias do núcleo dunha célula nai.

6º)Terapia xenética; é unha inclusión de xenes para reparar o xenoma do paciente. Pode ser "in vivo" ou "in vitro" que é a inxección de adenovirus co xene sano.

7º)Pegada xenética; é a repetición en támdem, se collen fragmentos do ADN que se repiten nos cromosomas é si se comparan por electrotoresis  os STR de diferentes individuos para ver similitudes.

sábado, 12 de marzo de 2022

TCA

QUE SON?

  • Os Trastornos da Conduta Alimentaria (TCA) son enfermidades mentais graves que se relacionan cunha conduta alterada respecto de os hábitos alimentarios, o que se traduce en comportamentos que van desde comer de xeito descontrolado ata a falta de ingesta de comida.

  • Afecta principalmente a adolescentes e mulleres novas e na súa aparición inflúen principalmente factores biolóxicos e de personalidade. Trátase dun problema de saúde mental que aparece con máis frecuencia na adolescencia debido á maior vulnerabilidade que presentamos as persoas nesta etapa da vida, na que se está formando a nosa identidade e prodúcense cambios corporais importantes. 


  • A incidencia é maior en mulleres.Son un conxunto de alteracións graves relacionadas coa ingesta de alimentos (restricción prolongada de comida, atracones, obsesión polo peso e a imaxe corporal, perda de peso) asociadas a determinadas anomalías psicolóxicas.

  •  Estes trastornos non son únicamente un signo de problemas coa comida, senón que reflicten o xeito en que algunhas persoas afrontan a súa vida, sendo a ingesta do alimento o único xeito na que poden exercer algún control ante situacións e emocións que non dominan e a forma en que poden acougar a súa ansiedade.

SINTOMAS

Algúns síntomas comúns que poden aparecer son:

  • Perda de peso excesiva.

  • Uso inadecuado de laxantes, enemas ou diuréticos nun esforzo por perder peso.
  • Restricciones no consumo de alimentos por decisión propia e a miúdo ás agachadas.
  • Ausencia ou atrasos da menstruación.
  • Atrofia muscular do esqueleto.
  • Perda de graxa corporal.
  • Tensión baixa.
  • Caries dentales que se poden presentar co vómito autoinducido.
  • Pel amarillenta ou manchada.
  • Estado de ánimo baixo.
  • A maioría das persoas con anorexia ou bulimia néganse a recoñecer que teñen un trastorno de alimentación (renuencia).

                                  SIGNOS

Algúns comportamentos que poden ser signos de alerta son:
  • Actitudes de illamento, de soidade ou melancolía. Círculo de amizades cada vez máis estreito. Aumento obsesivo das horas de estudo e outras actividades "útiles".
  • Cambios nos hábitos en relación coa comida: non coincidir co resto da familia á hora para comer, obsesión pola composición calórica dos alimentos. Rituais á hora para comer: cortar en anacos moi pequenos a comida, móveos no prato e finalmente manifesta sentirse saciada moi pronto.
  • Aumento esaxerado da práctica de exercicio físico coa única idea de adelgazar.
  • Insatisfacción co seu aspecto físico, sobre todo en relación ao peso (a persoa vese ?gorda? pese o que pese).

AVALIACIÓN 

A avaliación dun trastorno alimentario debe comprender aspectos médicos, nutricionales e psicolóxicos. O primeiro contacto pode ser co médico de familia, que en base á valoración que faga do estado físico e dos datos proporcionados pola familia, determinará si trátase ou non dun problema de alimentación e si é necesario o seu derivación a Saúde Mental.

Para o correcto diagnóstico é necesario descartar outras causas de anomalías endocrinas, metabólicas, digestivas e do sistema nervioso central para explicar a perda de peso. Este pode incluír enfermidade celíaca, enfermidade intestinal inflamatoria, enfermidade de Addison e moitas outras posibles afecciones.

TIPOS

  1. Anorexia Nerviosa. 

Caracterízase por unha restricción e redución da ingesta nutricional, o que conduce a unha perda

significativa do peso. A persoa presenta un intenso medo a gañar peso. Durante todo este tempo o paciente ten gran dificultade para recoñecer a gravidade do seu baixo peso actual ou é incapaz de ver o seu estado físico real e a perda de peso, á vez que dá un excesivo valor ao seu peso corporal e imaxe física. Existen dous tipos de anorexia nerviosa:

  • Restrictiva. A perda de peso débese, sobre todo, á dieta, o ayuno e/ou o exercicio excesivo.
  • Atracones/purgas. Durante os últimos tres meses a persoa ten episodios recurrentes de atracones ou purgas (vómito autoprovocado ou utilización incorrecta de laxantes, diuréticos ou enemas).


  1. Bulimia Nerviosa. 
Caracterízase pola existencia de episodios recurrentes de atracones. Considérase como atracón á ingesta dunha cantidade de comida claramente superior á que a maioría da xente pode tomar nun periodo determinado de tempo (de aproximadamente dúas horas), acompañada da sensación de perda de control durante este episodio. 

A persoa trata de compensar de forma repetida o inxerido para evitar o aumento de peso mediante o vómito autoprovocado, o exercicio excesivo, o ayuno ou o uso de laxantes, diuréticos ou outros medicamentos. A persoa con Bulimia Nerviosa sente unha gran preocupación polo seu peso e a súa imaxe corporal.

  1. Trastorno por Atracones. 
Caracterízase por episodios recurrentes de atracones. Estes pódense asociar a comer moito máis

rápido do normal, seguir comendo malia sentirse desagradablemente cheo, comer unha gran cantidade de comida, malia non ter sensación de fame, e sentirse disgustado cun mesmo, deprimido ou con sensación de gran culpabilidad tralo episodio. Os atracones producen un intenso malestar na persoa que os realiza.




  1. Trastorno Evitativo/Restrictivo da Ingesta Alimentaria.
 

O Trastorno Evitativo/Restrictivo da Ingesta Alimentaria caracterízase por unha falta de interese na comida ou pola evitación por mor dalgunha das propiedades sensoriais da comida ou por unha preocupación achega das consecuencias repulsivas da acción para comer ou un medo ao atragantamiento, manifestando unha incapacidade persistente para satisfacer as necesidades nutricionales. A evitación/restricción da ingesta conlleva unha perda significativa de peso ou o non cumprir co crecemento esperado, deficiencias nutricionales significativas, dependencia dos suplementos nutricionales e interferencia importante no funcionamento psicosocial. Neste trastorno non está afectada a autopercepción e non hai unha distorsión da imaxe corporal.

TRATAMENTO

O desafío maior no tratamento dos TCA é facer que a persoa recoñeza que a súa conduta alimentaria é en si un problema e non unha solución a outros problemas. Con todo, a maioría das persoas que sofren este tipo de trastornos negan ter un problema alimentario. Aínda así, grazas ao mellor coñecemento deste problema por parte de profesionais, educadores e familias, a detección dos problemas da conduta alimentaria realízase hoxe en día máis precozmente do que viña sendo habitual fai anos.
O propósito do tratamento é restaurar o peso corporal normal e os hábitos alimentarios e logo intentar resolver os problemas psicolóxicos que deron lugar á aparición do trastorno concreto.
Os coidados de saúde por parte dos profesionais sanitarios, unha terapia de comportamento estructurada, a psicoterapia e a terapia con fármacos son algúns dos métodos que se utilizan como tratamento. As necesidades individuais das distintas terapias dependen do estado clínico, médico e psicolóxico da persoa e varían ao longo de todo o proceso.

Las redes sociales

  As redes sociais son estruturas formadas na internet por persoas ou organizacións que se conectan a partir de intereses ou valores comúns....